Polis in uw kluis? Dan bent u verder van huis!

Als ouder wil je je kinderen vooral één ding meegeven: voorkomen dat zij dezelfde fouten maken als jij. Bijvoorbeeld: Kijk uit in het verkeer, geef richting aan, houd beide handen aan het stuur.” Maar ook: “Let op wat je tekent. Laat mij anders even meekijken.” Niet om te controleren, maar uit zorg. Twee weten tenslotte meer dan één. Je hoopt dat je kind zo leert om geen misstappen te maken met verstrekkende gevolgen.

En laten we eerlijk zijn: het zit vaak in de kleine lettertjes. Een opzegtermijn die langer blijkt dan gedacht. Een garantie die eerder verloopt dan aangenomen. Extra kosten voor service die niet inbegrepen is. Precies daarom kijken ouders graag mee wanneer er iets getekend wordt.

Dat geldt voor telefoonabonnementen, huurcontracten en zelfs voor het kopen van een scooter. Maar opvallend genoeg geldt het veel minder voor verzekeringen.

In welke branche worden contracten nog regelmatig ‘op goed vertrouwen’ ondertekend? In welke sector worden voorwaarden eenzijdig aangepast, en belanden die wijzigingen vervolgens stilletjes in een digitale kluis of in uw portal. Juist, in de verzekeringswereld. Hooguit ontvangt u een mailtje met de melding: “Er staat een document voor u klaar.” Wat er precies is gewijzigd? Dat mag u zelf uitzoeken.

Wij staan er als tussenpersoon regelmatig versteld van: steeds meer klanten hebben hun verzekeringspolissen niet meer paraat. Waar vroeger de bekende ‘verzekeringsmap’ op tafel kwam, met alle oude en nieuwe polissen, is er nu vaak een zoektocht nodig naar wachtwoorden, digitale kluizen en beveiligde portals. En ondertussen denkt men: “Er wordt elke maand iets afgeschreven, dus het zal wel goed zitten.”

Maar juist dat is de grootste valkuil. Want hoe weet u zéker dat u goed verzekerd bent? Of nog belangrijker: dat u niet ongemerkt; onvoldoende dekking heeft.

Veel jongeren regelen hun eerste verzekeringen tegenwoordig zelf via vergelijkingssites zoals Independer. Even klikken, een premie kiezen, klaar. Maar beseffen zij welke risico’s buiten de dekking vallen? En of zij die risico’s zelf kunnen dragen? En: weten zij dat dergelijke platforms, hoe nuttig ook, niet altijd 100% onafhankelijk zijn?

Een onafhankelijke tussenpersoon kijkt wél met een kritisch oog mee. Die legt risico’s uit, bespreekt mogelijkheden en waarschuwt als er iets verandert. Heeft een verzekeraar een belangrijke voorwaarde aangepast? Dan krijgt u van uw tussenpersoon een melding: “Let op, deze voorwaarde of clausule is veranderd en dit moet u echt weten.”

Een verzekering is geen formaliteit. Het is een contract waarmee u uzelf beschermt tegen risico’s die u zelf niet kunt of wilt dragen. En dat contract verdient dus serieuze aandacht.

Dus: verlies door digitaal gemak niet het overzicht over uw verzekeringen. Weet wat u tekent, weet wat u hebt en weet bij wie u terecht kunt als het erop aankomt.